Verhaal Yeasin

Maleka Begum raakte tijdens haar zwangerschap tijdelijk verlamd maar genas met behulp van traditionele medicijnen. De dokters vonden het verstandig om met een keizersnede Yeasin te halen en moeder zo te sparen.

Yeasin zag eruit als een engeltje maar de dokters ontdekte al snel een afwijking aan zijn nek. Het zou van zelf wel goed komen was het idee, maar toen hij 7 maanden was bleek hij achter te zijn in zijn groei en ontwikkeling. Yeasin kreeg de diagnose Cerebrale Parese. Via via hoorde zijn ouders over het vroeghulp project van Niketan en nog voor zijn eerste verjaardag werd Yeasin bij ons aangemeld. Yeasin kon zijn hoofd nog niet optillen of omrollen maar nu gaat hij 3 dagen per week naar het reguliere onderwijs en bezoekt nog drie dagen het speciale onderwijs.

Toch zat niet alles mee. Door de coronapandemie kregen zijn ouders financiële problemen en eindigde hun huwelijk. Zijn moeder hertrouwde en Yeasin verhuisde. Maar daardoor kon Yeasin niet meer naar school. Yeasin werd depressief, hij miste zijn vrienden en daarbij ging zijn motorische ontwikkeling flink achteruit. Zijn pleegvader dwong zijn moeder om naar Saoedi-Arabië te vertrekken en daar flink geld te verdienen. Er werd geld geleend, Yeasin ging bij zijn grootmoeder wonen en vermagerde ernstig.  Na ruim twee jaar kwam zijn moeder ziek, gebroken en met een flinke schuld terug uit Saoedi-Arabië. Zij scheidde van haar tweede man en vond al snel een baan bij een gezondheidscentrum.

Yeasin woont nu weer bij zijn moeder en ziet zijn toekomst hoopvoller tegemoet.  Zijn vrienden in het speciaal onderwijs brengen voor hem een lunch mee en hij is er maar wat trots op dat hij die lunch nu zelfstandig op kan eten. Hij kan lezen, schrijven en rekenen, is gek op het opzeggen van versjes, maar bovenal maakt hij weer plezier met zijn klasgenoten. De overheid betaalt zijn schoolgeld en de basisschool financierde een rolstoel voor hem.

Maleka volgde binnen het centrum een training in het maken van jute producten en verdient wat extra met haar werk voor BanglaMa.

Lees ook het verhaal van Tamim