Verhaal Asha Moni

Bakul Rani was pas 13 toen ze uitgehuwelijkt werd aan een man die 7 jaar ouder was. Op haar 15^de gaf ze na een hele lange zware bevalling het leven aan haar dochter Asha Moni. Asha Moni liet zich de eerste twee dagen niet horen, pas toen haar ouders met haar naar de dokter gingen en deze haar een injectie gaf, begon ze te huilen.

Een paar maanden later  vertrokken ze met hun schoonouders noodgedwongen naar Dhaka. De rivieren gaven al een jaar geen vis meer, en omdat de schoonvader visser was zagen ze hun inkomsten volledig wegvallen. Ze verkochten hun huis en land en in de hoop op een betere toekomst in Dhaka, alwaar ze terecht kwamen in een huisje van 5 vierkante meter in sloppenwijk Badda. Naast wat potten en pannen bezitten ze een plastic zeiltje, wat dienst doet als bed op de veranda van het huis van hun (schoon)ouders. Bakul Rani werk als huishoudster in twee middenklas gezinnen terwijl vader werk vond als kapper knecht. Omdat hun dochter zich nauwelijks ontwikkelde gingen ze met haar naar een dokter. Door een zuurstoftekort tijdens en na de bevalling was Asha Moni ernstig gehandicapt geraakt. Met deze diagnose kwamen ze in het Amar Joti dagcentrum in Badda aan.

Naast een spastische verlamming, leek het dat Asha Moni blind en doof was. Het kleine meisje reageerde helemaal nergens op. Bakul Rani vertrouwd ons toe dat haar leven zwaar is, ze wordt uitgebuit door de gezinnen waarvoor ze werkt en ook haar schoonfamilie buit haar uit. Ze is constant moe en maakt zich zorgen om haar dochter. Noodgedwongen vertrouwt ze de verzorging van haar dochter toe aan haar schoonzus van negen.  Zij voedt haar en brengt haar elke ochtend naar de vroeghulpgroep. Daar krijgt ze fysiotherapie en wordt ze geholpen zich verder te ontwikkelen. Deze aandacht doet de kleine Asha Moni goed, ze reageert nu op prikkels en geluiden in haar omgeving. De ontwikkeling van haar dochter brengt een kleine voorzichtige lach op Bakul Rani haar gezicht.  Door het harde leven weet ze niet hoe lief te hebben. Gelukkig krijgt Asha Moni deze liefde wel van haar vader en oma.

Lees ook het verhaal van Ria