Verhaal Imran Molla

Dit is Imran Molla. Een jonge man van ongeveer 21 jaar, die inmiddels al een paar jaar op Afroza’s Place woont. Wie hem voor het eerst ziet, merkt meteen: Imran heeft een bijzondere manier van bewegen. Hij is spastisch in al zijn ledematen, een flinke lichamelijke handicap die zijn hele leven al met hem meeloopt.

In Nederland zou Imran waarschijnlijk in een elektrische rolstoel zitten. Hij zou wonen in een speciaal aangepaste woning, met drempelhulpen, steunbeugels en zorg op oproep. Je zou hem hier zeker niet zomaar lopend over straat zien gaan. Niet omdat hij het niet wíl, maar omdat het systeem hem dat al snel zou ontraden — “te gevaarlijk”, “te zwaar”, “te onpraktisch”.

In Bangladesh ziet het leven er voor hem heel anders uit.

Op Afroza’s Place beweegt Imran zich zelfstandig voort, op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Hij loopt. Hij werkt elke dag mee in de houtgroep. Hij neemt zonder aarzelen de kleine boot naar de overkant van de rivier, waar zijn moeder woont. Een paar keer per maand gaat hij bij haar langs. Niet omdat iemand hem daarbij helpt of hem eraan herinnert — maar omdat hij dat zelf wil, en omdat hij dat kan.

Wat opvalt aan Imran is zijn ongelooflijke kracht. Hij is één en al spier, geen grammetje vet. Zijn lichaam werkt niet altijd mee, maar hij werkt met zijn lichaam. Hij benut elke mogelijkheid die hij heeft en ontdekt telkens nieuwe. Waar anderen drempels zien, ziet hij routes. Waar anderen beperkingen zien, ziet hij uitdagingen.

Misschien is het wel dat gebrek aan overbescherming dat hem zo ver brengt. Niemand zegt hem dat hij voorzichtiger moet doen. Niemand vertelt hem dat hij beter in een rolstoel kan zitten, dat hij spalken nodig heeft of schoenen die hem “corrigeren”. Er is geen muur van goedbedoelde adviezen die zijn leefwereld kleiner maakt.

Natuurlijk wil dit niet zeggen dat het met een handicap makkelijker is in Bangladesh. Integendeel: voorzieningen zijn schaars en het dagelijks leven is fysiek veeleisend. Maar Imran laat met elke stap die hij zet zien dat hulpmiddelen niet altijd de grens bepalen tussen afhankelijkheid en een volwaardig bestaan. Soms is vertrouwen het grootste hulpmiddel. En ruimte. En de kans om te laten zien wat je zelf kunt.

Imran Molla herinnert ons eraan dat kracht vele vormen kent — niet alleen de kracht van het lichaam, maar ook de kracht van wil, doorzettingsvermogen en vrijheid. Hij inspireert iedereen op Afroza’s Place, en hopelijk ook u, om anders te kijken naar beperking en naar mogelijkheden.