Verhaal Asha Akter

Mijn naam is Asha Akter. Ik ben 15 jaar oud en ik heb een spastische verlamming en epilepsie. Ik ga naar de middelbare school. Ik wil graag leren, maar school is voor mij allesbehalve leuk.

Door mijn hersenverlamming loop ik anders, klasgenoten imiteren mij en lachen mij uit. Dan voel ik me heel verdrietig en wil ik soms dood. Op school kreeg ik een keer een epileptische aanval. In plaats van mij te helpen, renden al mijn klasgenoten angstig weg. Mij alleen achterlatend op de klasvloer. Tijdens een aanval is mijn lichaam erg zwak en heb ik de steun van iemand nodig om weer overeind te komen. Toen ik eindelijk opstond en naar buiten ging, rende weer iedereen weg. Sindsdien zit niemand meer graag naast mij. Ik zit alleen op het laatste bankje van de klas, omdat iedereen denkt dat als ze bij mij komen zitten, ze hetzelfde krijgen. Maar ik kan mijn handicap en epilepsie niet aan iemand anders overdragen! Ik hoop dat iedereen dit ooit zal begrijpen. Ook mijn familie, want ze laten mij niet binnen slapen na een epileptische aanval.

Lees ook het verhaal van Jiasmin